کبیچه

لغت نامه دهخدا

کبیچه. [ ک َ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) قشو و پشت خار و ابزاری باندام پنجه دست که بدان پشت ستور خارند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به کبیجه شود.

کبیچه. [ ک َ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) اسم فارسی غری است و نیز به فارسی سریشم گویند. ( فهرست مخزن الادویه ).

پیشنهاد کاربران

بپرس