کبک خان

کِبِک خان، خان جغتای از ۷۱۸ تا ۷۲۱ هجری قمری ( ۱۳۱۸ تا ۱۳۲۱ میلادی ) بود. او پسر دوا و از تبار جغتای بود.
کبک خان در نخستین پویه های قدرت پس از برگزاری نخستین قوریلتای در ۷۰۹ هجری، به سود برادر بزرگترش ایسن بوقا کنار رفت. در این زمان به ولایت فرغانه و ماوراءالنهر گماشته شد. سپس از رود مرغاب گذشت و به خراسان تاخت و با وجود به دست آوردن پیروزی های اولیه بر ایلخانان، به دلیل حملهٔ دودمان یوآن به جغتای و کمبود آذوقه و علیق در ۷۱۳ جری از خراسان بازگشت.
با مرگ ایسن ب. قا، کبک به مقام خانی جغتای رسید. در زمان شورش یساور بر ایلخانان، ملک غیاث الدین کرت از کبک یاری خواست و او نیروهایی را به دفع یساور فرستاد که در نتیجهٔ آن یساور کشته شد. کبک نخستین خان جغتای بود که به زندگی یکجانشینی پرداخت. او تا پایان مرگ اسلام نیاورد.