کبود پشت

لغت نامه دهخدا

کبود پشت. [ ک َ پ ُ ] ( ص مرکب ) که پشت کبود دارد. || ( اِ مرکب ) کنایه از آسمان است. ( آنندراج ) ( برهان ). آسمان. ( مجموعه مترادفات ). و رجوع به کبود حصار و کبود تشت شود.

فرهنگ فارسی

کنایه از آسمان است

پیشنهاد کاربران

بپرس