کبود تشت

لغت نامه دهخدا

کبود تشت. [ ک َ ت َ ] ( اِ مرکب ) تشت کبود. تشت نیلی. || کنایه از فلک و چرخ و آسمان است. کبودطست. کبود طشت. رجوع به کبود طست و کبود طشت شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) آسمان .
کنایه از فلک و چرخ و آسمان است

فرهنگ عمید

آسمان.

پیشنهاد کاربران

بپرس