کبوتر چاهی

کبوترهای چاهی رنگ های متنوعی دارند ولی همه آنها دو خط سیاه بر روی هر بال خود دارند و این دو خط مهم ترین نشانه تشخیص کبوتر وحشی از کبوتر اهلی است. در کبوترهای دورگه نیز گاهی این دو خط دیده می شود اما معمولاً به صورت نامنظم و متقاطع است. تشخیص نر و ماده آنها از هم مشکل است.
کبوترها در محیط های باز و نیمه باز از جمله مزارع کشاورزی و شهرها زندگی می کنند. جمعیت وحشی بر لبهٔ صخره ها و کوه ها آشیانه می سازند.
کبوتر طعمه های محبوبی برای پرندگان شکاری است و از همین رو پرندگان شکاری را هم به دنبال خود به شهرها کشانده است. بحری و قرقی از مهم ترین دشمنان طبیعی کبوتر اند. در برخی شهرها تا ۸۰ درصد خوراک بحری از کبوترهای چاهی و رمیده تأمین می شود. پرندگانی که کبوتر شکار می کنند، از شاهین های کوچکی مثل دلیجه معمولی تا بزرگ ترین عقاب ها مانند عقاب طلایی و حتی مرغ نوروزی، کلاغ و غراب را شامل می شوند.
روی زمین هم گربه های اهلی و وحشی هم کبوترها و هم جوجه ها یا تخم ها شان را تهدید می کنند. انسان ها نیز گاه انواع کبوتران و قمری ها را شکار می کنند. در آمریکای شمالی صاریغ، راکون، قوش، جغد جیغ کش شرقی از دیگر دشمنان طبیعی رایج کبوتران اند.