کبریه

لغت نامه دهخدا

کبریه. [ ] ( اِخ ) شهرکی است خرد ( به ماوراءالنهر ) با کشت و برز بسیار و از آنجا اسب خیزد ( نزدیک کرال ، غزک ، خیوال ، ورذول ، بغورانک ) ( از حدود العالم ).

پیشنهاد کاربران

بپرس