کبرد

لغت نامه دهخدا

کبرد. [ ک َ ب ُ ] ( اِخ ) نام پهلوانی تورانی که در رزم کیخسرو با افراسیاب یکی از سرداران سپاه افرسیاب بود :
سوی میسره شیر جنگی کبرد
ابا کاردیده سواران گرد.
فردوسی.

دانشنامه آزاد فارسی

کُبُرد
در شاهنامۀ فردوسی، دلاوری تورانی که پیش از گریختن افراسیاب به گَنگ دژ، فرمانده جناح چپ سپاه او در کارزار با کِیخسرو بود. پیشتر نیز وقتی زَنگۀ شاوُران از سوی سیاوش گروگان های تورانی را نزد افراسیاب برد، کبرد بود که به پیشواز او آمد و او را نزد افراسیاب برد. این نام در برخی نسخه های شاهنامه، طُبُرد و طُوُرگ و نُبُرد نیز آمده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس