کبرته

لغت نامه دهخدا

( کبرتة ) کبرتة. [ ک َ رَ ت َ ] ( ع مص ) گوگرد آلودن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کبرت بعیره ، ای طلاه به. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس