کبث

لغت نامه دهخدا

کبث. [ ک َ ] ( ع مص ) برگردیدن گوشت و بدبوی شدن آن. ( از منتهی الارب ). || کبث گوشت ؛ فرو پوشیدن آن. ( از اقرب الموارد ). || اندوهگین گردانیدن. ( منتهی الارب ).

کبث.[ ک َ ب ِ ] ( ع ص ) فرسوده و پوسیده. ( ناظم الاطباء ).

کبث. [ ک َ ب َ ] ( ع مص ) کبث لحم ؛ تغییر کردن گوشت. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس