کایجو

ژانر ژاپنی از فیلم های هیولاهای غول پیکر است. ژانر کایجو زیرگونه ای از سبک فیلمبرداری توکوساتسو است. گودزیلا کایجو ( هیولای غول پیکر ) از فیلم گودزیلا در سال ۱۹۵۴، یکی از اولین فیلم های ژاپنی است که هیولایی غول پیکر را در خود جای داده است. این فیلم معمولاً به عنوان اولین فیلم کایجو شناخته می شود. شخصیت های کایجو اغلب ماهیتی تا حدودی استعاره دارند. به عنوان مثال گودزیلا، به عنوان استعاره از سلاح های هسته ای عمل می کند، که ترس از ژاپن پس از جنگ را در پی بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی منعکس می کند. از دیگر نمونه های بارز شخصیت های کایجو می توان به گیدورا شاه اشاره کرد. [ ۱]
واژه ژاپنی کایجو در اصل به هیولاها و موجودات در افسانه های ژاپنی باستان اشاره دارد این واژه قبلاً در یکی از متون کلاسیک چینی به نام Classic of Mountains and Seas ( چینی: 山海经 ) وجود داشت. [ ۲] [ ۳] پس از پایان ساکوکو و گشودن ژاپن به روابط خارجی در اواسط قرن نوزدهم، اصطلاح kaijū برای بیان مفاهیمی از دیرینه شناسی و موجودات افسانه ای از سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفت. به عنوان مثال، در سال ۱۹۰۸ گفته شد که سراتوسور منقرض شده در آلاسکا زنده است، و از این به عنوان کایجو یاد می شود. [ ۴] با این حال، هیچ تصویر سنتی از موجودات کایجو یا مانند آن در فرهنگ عامه ژاپن وجود ندارد. بلکه بیشتر ریشه های کایجو در فیلم یافت می شود. [ ۵]