کاپلی جان

«خودنگاره»، اثر جان کاپلی
«واتسون و کوسه»، از آثار جان کاپلی
کاپْلی، جان (۱۷۳۸ـ۱۸۱۵) (Copley, John)
(نام کامل: جان سینگلتون کاپلی) نقاش آمریکایی. او را مهمترین نقاش قرن هجدهم آمریکا می دانند. بیش از هر چیز در نقاشی پرتره مهارت داشت. پدر و مادرش کمی پیش از تولد او از ایرلند به آمریکا مهاجرت کرده بودند. بعد از مرگ پدرش، مادرش با یک حکاک ازدواج کرد و کاپلی به واسطه ی مجموعه ی بزرگ حکاکی های وی، دانش عمیقی از نقاشی اروپایی به دست آورد. با این حال، در مجموع هنرمندی خودآموخته بود. از پانزده سالگی نقاشی را آغاز کرد و سال ها در شهر تولدش بوستون پرتره کشید و اگرچه بسیار موفق و مشهور بود، به خودش چندان باور نداشت و معتقد بود نقاشی محلی است که نتوانسته به سنت بزرگ اروپایی متصل شود. نفوذ و موفقیت او در بوستون به حدی بود که خود در نامه ای به یک دوست می گوید: «آن قدر پول درمی آورم که انگار رافائل یا کاراواجو هستم.» به رغم این موفقیت پایدار، او همیشه سودای حضور در بازاری بزرگ تر و ترک محیط امن بوستون را در سر داشت. این اتفاق بالاخره در سال 1774 رخ داد، زمانی که فضای انقلابی آن روزهای آمریکا، آرامش او را کم کم سلب می کرد و اجازه ی کار را از او می گرفت. کاپلی ابتدا سفری به منظور مطالعه ی نقاشی به ایتالیا داشت و بعد از آن در لندن مستقر شد.
سبک نقاشی کاپلی در انگلستان تغییری بسیار محسوس داشت. او نگاه ریزبینانه و قدرتمند خود به مسئله ی استعمار را به منظور دستیابی به شیوه ای تزئینی و مطابق مد روز، کنار گذاشت. اگرچه پرتره های او در انگلستان هم شاخص و مطرح بودند، عموماً دستاوردهای او در آمریکا را بسیار مهم تر و اصیل تر ارزیابی می کنند. این افول نسبی در مقام چهره نگار، کاپلی را به سمت طبع آزمایی در نقاشی تاریخی سوق داد. چیزی که امکان بروز آن در آمریکا بسیار کمتر از انگلستان بود. اولین نقاشی تاریخی او نام داشت. در این اثر کاپلی به دنبال واقعه ای تأثیرگذار یا واجد معنایی نمادین نرفته بود، بلکه صرفاً موقعیتی جالب و هیجان انگیز را دستمایه ی نقاشی قرار داده بود. سال ها بعد، رمانتیست ها از این ایده ی انقلابی وام گرفتند.
از نقاشی های تاریخی کاپلی در انگلستان بسیار استقبال شد. هیچ نقاشی در انگلستان، توانایی رقابت با او در بازنمایی صحنه های تاریخی را نداشت، تا حدی که این موضوع حتی موجب خشم اعضاء آکادمی رویال - که اتفاقاً کاپلی هم به عضویت آن درآمده بود – گردید. با تمام این ها، شهرت و موفقیت او در انگلستان بسیار کوتاه مدت بود. به علاوه، توانایی و مهارت کاپلی در نقاشی هم در اواخر عمر کاملاً رو به افول گذاشت. به همین خاطر، زمانی که درگذشت بدهی سنگینی داشت و مسئولیت پرداخت این مبالغ بر دوش پسرش افتاد.
منابع:
The Oxford Dictionary of Art, Second Edition, 1997 The Dictionary of Art, edited by Jane Turner, Oxford University Press, 1996