کاپت

لغت نامه دهخدا

کاپت. [ پ ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) ، کاپوت. کلاه زنانه. || کلاه قاضی. || پالتوی باشلق دار. || کروک درشکه و اتومبیل. || در تداول ایرانیان بیشتر به معنی اخیر و نیز بحفاظی گفته میشود که در مقاربت به کار می برند.

پیشنهاد کاربران

در پارسی پهلوی : کیُپت= kipot ( = کی ُوت ) جعبه، صندوق

بپرس