کاوپشتی

گودی کمر، کاوپُشتی یا لوردوز ( به فرانسوی: Lordose ) یا لوردوسیس ( به انگلیسی: Lordosis ) اصطلاحی پزشکی است که انحنا به داخل در بخشی از ستون مهره های بدن ( کمر و گردن ) را توصیف می کند. [ ۱] این انحنا به صورت عادی به بدن انسان کمک می کند تا حجم بالای تودهٔ بدنی را بر روی بخش لگن خاصره ) تحمل نماید و راه رفتن را آسان سازد. [ ۲]
اصطلاح کاوپشتی به طور سنتی به عنوان وجود انحنای غیرطبیعی به سمت داخل در بخش دوم ستون فقرات کمری تعریف شده است. [ ۳] [ ۴] با این حال، این اصطلاح همچنین برای اشاره به انحنای طبیعی به سمت داخل ناحیه کمری و گردنی ستون فقرات انسان استفاده می شود. [ ۵] [ ۶] این نوع انحنا که طبیعی مربوط به تفاوت ضخامت در ستون مهره ها است عموماً بعد از سن بلوغ یا در میانه بیست سالگی نمایان می گردد.
به طور مشابه، کیفوز ( گوژپشتی ) سنتاً به خمیدگی غیرطبیعی روبه بیرون ستون مهره ها اشاره دارد، اما در عین حال، انحنای طبیعی به سمت بیرون ( محدب ) در نواحی قفسه سینه و خاجی را نیز کیفوز نامیده اند.
برای دقیق تر شدن اصطلاح کاوپشتی، امروزه به انحنای مقعر بیش از حد بخش کمر، بیش کاوپشتی ( هیپرلوردوز/هایپرلوردوسیس ) می گویند. بیش کاوپشتی شرایطی است که در ان بخش کمری ( لامبر ) ستون مهره ها برای تحمل استرس و فشار بیش از حد به جلو خم می شود که این خم شدن باعث بروز قوس بیش از حد می گردد. این شرایط در رقصنده ها به وفور مشاهده می شود. بیش کاوپشتی معمولاً در اثر ضعف ماهیچه های مرتبط ایجاد می گردد و عموماً با ورزش های اصلاحی می توان این ناهنجاری را رفع کرد.
از علل این ناهنجاری می توان به سستی حالت گیری بدنی[ ۷] ‎، بی نظمی توان و طول ماهیچه ای، سستی ماهیچه همسترینگ یا ضعف ماهیچه مازویی بزرگ ( سوآس/سوئز بزرگ ) نام برد. بیماری های ژنتیکی نظیر کوتولگی ( اکندروپلازی ) ، عدم جایگیری صحیح مهره در بخش کمر ( لغزش مهره ) ، پوکی استخوان، چاقی، گوژپشتی، دیسک ایتیس ( تورم بیش از حد بخشی از ستون مهره ها در اثر عفونت ) یا بیماری ( EDS ) انعطاف بیش از حد در محل بعضی از مفاصل ) اشاره کرد.
به علاوه تنگی ماهیچه بین دو کتف و چربی در بخش شکم که سبب جلو افتادگی می شود، کمبود ویتامین دی، حاملگی و راشیتیسم نیز می تواند در بروز عارضه گودی بیش از حد کمر مؤثر باشد.
به عدم وجود میزان انحنای لازم در بخش کمر، کم کاوپشتی ( لامبرهایپولوردوسیس ) گفته می شود. این شرایط زمانی ایجاد می شود که فرد انحنای کمتری نسبت به حالت معمولی در بخش کمری نشان دهد. این عارضه سبب می شود که در فرد احتمال ابتلا به شرایطی که در ان آسیب دیدگی به بخش اعصاب ستون فقرات وارد می شود به طور چشمگیری افزایش یابد و از دلایل بروز ان می توان به عدم جایگیری مهره های بخش کمر در محل طبیعی اشاره کرد.