کاوور کامیلو

دانشنامه آزاد فارسی

کاوور، کامیلو (۱۸۱۰ـ۱۸۶۱)(Cavour, Camillo)
کاوور، کامیلو
سیاستمدار ملی گرای ایتالیایی، از چهره های شاخص نهضت وحدت طلبی (ریسورجیمنتو)۱ در ایتالیا. در مقام نخست وزیر پیمون۲ (۱۸۵۲ـ ۱۸۵۹ و ۱۸۶۰ـ۱۸۶۱) حمایت انگلستان و فرانسه را برای آرمان ایتالیای متحد جلب کرد؛ آرمانی که در ۱۸۶۱ تحقق یافت. پس از اخراج اتریشی ها در ۱۸۵۹ به گاریبالدی در آزادسازی جنوب ایتالیا در ۱۸۶۰ یاری رساند. کاوور زادۀ تورینو۳ بود، در جوانی در ارتش خدمت کرد و در ۱۸۴۷ به عرصۀ سیاست راه یافت. از ۱۸۴۸ نمایندۀ پارلمان پیمون و در کابینه صاحب مناصبی بود (۱۸۵۰ـ۱۸۵۲). در مقام نخست وزیر با اعزام نیروهای ایتالیا به جنگ کریمه۴ کوشید حمایت فرانسه و انگلستان از آرمان وحدت ایتالیا را به دست آورد. در ۱۸۵۸ مخفیانه با ناپلئون سوم در پلومْبیِر۵ دیدار کرد و توانست حمایت فرانسه را در جنگ ۱۸۵۹ علیه اتریش کسب کند؛ جنگی که به اتحاد لومباردی۶ و پیمون انجامید. سپس ایالات مرکزی ایتالیا به پادشاهی ایتالیا پیوستند، هرچند ساووآ۷ و نیس۸ به فرانسه واگذار شد. با تأیید کاوور، گاریبالدی۹ سلطنت ناپلئونی را برانداخت، اما کاوور بخشی از ایالات پاپی۱۰ را تصرف کرد که به همراه ناپل و سیسیل به ایتالیا منضم شدند تا گاریبالدی نتواند به سمت رم پیشروی کند.
RisorgimentoPiedmontTurinCrimean WarPlombiéresLombardySavoyNiceGaribaldiPapal States

پیشنهاد کاربران

بپرس