کاوِنْدیش، هِنْری (۱۷۳۱ـ۱۸۱۰)(Cavendish, Henry)
فیزیک دان و شیمی دان انگلیسی. در ۱۷۶۶، هیدروژن را کشف کرد و آن را هوای آتش گیر۱ نامید. عناصر سازندۀ آب و اسید نیتریک را نیز معین کرد. در ۱۷۹۸، با آزمایش کاوندیش۲ جرم و چگالی زمین را به دست آورد. در ۱۷۸۴، روشن ساخت که بر اثر سوختن هیدروژن در هوا آب تولید می شود. به این ترتیب، ثابت شد که آب جسم مرکب است و نه عنصری ساده. او در زمینۀ تولید گرما نیز تحقیق می کرد و نقطۀ انجماد۳ بسیاری از مواد، ازجمله جیوه را به دست آورد. کاوندیش در نیس ۴ فرانسه زاده شد. دانشگاه کیمبریج را، بی آن که درجه ای بگیرد، ترک کرد و بقیۀ عمرش را در لندن، و در انزوا زیست. بیشتر کارهایش، به ویژه آزمایش هایش در زمینۀ الکتریسیته، بیش از ۱۰۰ سال ناشناخته ماند. او الکتریسیته را شارۀ کشسان۵ می پنداشت. در اواخر دهۀ ۱۷۶۰، آزمایش هایش را با «هواهای مصنوعی» آغاز کرد. هواهای مصنوعی گازهایی اند که بر اثر عملیات شیمیایی روی جامدات یا مایعات تولید می شوند. بررسی هایش موارد زیر را دربرمی گرفت: «هوای تهیه شده» (دی اکسید کربن) که براثر آمیزش اسیدها و بازها تولید می شد؛ «هوای آتش گیر» (هیدروژن) که از تأثیر اسید روی فلز حاصل می شد؛ و «هواها»یی که هنگام فساد و تخمیر به وجود می آمد. او گرانی های ویژۀ۶ هیدروژن و دی اکسید کربن را اندازه گیری، و آن ها را با گرانی ویژۀ هوای «معمولی» (هوای جوّ) مقایسه کرد. در ۱۷۸۳، دریافت ترکیب جوّ زمین در زمان ها و مکان های متفاوت، تغییر نمی کند و ثابت می ماند.
inflammable airCavendish experimentfreezing pointNiceelastic fluidspecific gravity
فیزیک دان و شیمی دان انگلیسی. در ۱۷۶۶، هیدروژن را کشف کرد و آن را هوای آتش گیر۱ نامید. عناصر سازندۀ آب و اسید نیتریک را نیز معین کرد. در ۱۷۹۸، با آزمایش کاوندیش۲ جرم و چگالی زمین را به دست آورد. در ۱۷۸۴، روشن ساخت که بر اثر سوختن هیدروژن در هوا آب تولید می شود. به این ترتیب، ثابت شد که آب جسم مرکب است و نه عنصری ساده. او در زمینۀ تولید گرما نیز تحقیق می کرد و نقطۀ انجماد۳ بسیاری از مواد، ازجمله جیوه را به دست آورد. کاوندیش در نیس ۴ فرانسه زاده شد. دانشگاه کیمبریج را، بی آن که درجه ای بگیرد، ترک کرد و بقیۀ عمرش را در لندن، و در انزوا زیست. بیشتر کارهایش، به ویژه آزمایش هایش در زمینۀ الکتریسیته، بیش از ۱۰۰ سال ناشناخته ماند. او الکتریسیته را شارۀ کشسان۵ می پنداشت. در اواخر دهۀ ۱۷۶۰، آزمایش هایش را با «هواهای مصنوعی» آغاز کرد. هواهای مصنوعی گازهایی اند که بر اثر عملیات شیمیایی روی جامدات یا مایعات تولید می شوند. بررسی هایش موارد زیر را دربرمی گرفت: «هوای تهیه شده» (دی اکسید کربن) که براثر آمیزش اسیدها و بازها تولید می شد؛ «هوای آتش گیر» (هیدروژن) که از تأثیر اسید روی فلز حاصل می شد؛ و «هواها»یی که هنگام فساد و تخمیر به وجود می آمد. او گرانی های ویژۀ۶ هیدروژن و دی اکسید کربن را اندازه گیری، و آن ها را با گرانی ویژۀ هوای «معمولی» (هوای جوّ) مقایسه کرد. در ۱۷۸۳، دریافت ترکیب جوّ زمین در زمان ها و مکان های متفاوت، تغییر نمی کند و ثابت می ماند.
inflammable airCavendish experimentfreezing pointNiceelastic fluidspecific gravity
wikijoo: کاوندیش،_هنری_(۱۷۳۱ـ۱۸۱۰)