کاوشگر ماه

دانشنامه آزاد فارسی

کاوشگر ماه (Moon probe)
فضاپیمای بدون سرنشینی برای تحقیق در ماه. کاوشگرهای ابتدایی از کنار ماه می گذشتند یا در آن سقوط می کردند، اما نمونه های بعدی به آرامی در آن فرود می آمدند یا در مدار ماه قرار می گرفتند. کاوشگرهای شوروی شامل مجموعه های لونا/لونیک۱ بودند. کاوشگرهای امریکایی، رنجر۲، سروِ یر۳، لونار اُربیتر۴، راه را برای پروازهای سرنشین دار آپولون۵ باز کردند. نخستین کاوشگر فضایی که به ماه اصابت کرد لونا ۲ شوروی بود و برخورد در ۱۳ سپتامبر ۱۹۵۹ صورت گرفت. لونا ۱ هشت ماه پیش از آن مسیرش را گم کرده بود. لونا ۳ در اکتبر ۱۹۵۹ نخستین عکس ها را از بخش دوردست ماه ارسال کرد. لونا ۹ نخستین کاوشگری بود که در ۳ فوریۀ ۱۹۶۶ به آرامی بر ماه فرود آمد و عکس هایی از سطح ماه به زمین فرستاد. لونا ۱۶ نخستین کاوشگری بود که به صورت خودکار در سپتامبر ۱۹۷۰ به زمین بازگشت و نمونه هایی از ماه را با خود به همراه آورد؛ پیش از آن سنگ هایی از ماه را فضانوردان آپولون امریکا به زمین آورده بودند. لونا ۱۷ که در نوامبر ۱۹۷۰ در ماه فرود آمد مه نوردی موسوم به لوناخود۶ را به همراه برد که با هدایت از راه دورِ زمینی بر سطح ماه حرکت می کرد. نخستین کاوشگر موفق امریکایی ماه رنجر ۷ بود که پیش از برخورد با ماه در ۳۱ ژوئیۀ ۱۹۶۴، عکس هایی از نمای نزدیک ماه ارسال کرد. در ۲ ژوئن ۱۹۶۶، سروِ یر ۱ نخستین کاوشگر امریکایی بود که فرود آرام بر سطح ماه را به انجام رساند. این کاوشگر عکس هایی از ماه فرستاد و سروِ یرهای بعدی سنگ های سطح ماه را تجزیه و تحلیل کردند. از ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۷، مجموعه ای از پنج مدارپیمای قمری عکس برداری تفصیلی از همۀ سطح ماه را، به منظور آمادگی فرودهای آپولون، از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲، به انجام رساندند. در مارس ۱۹۹۰، ژاپن ماهوارۀ هاگورومو۷ را به مداری در اطراف ماه فرستاد. هاگورومو فقط یازده کیلوگرم وزن داشت و از یک کاوشگر فضایی بزرگ تر ژاپنی رها شد.
Luna/LunikRangerSurveyorLunar OrbiterApolloLunokhodHagoromo

پیشنهاد کاربران

بپرس