{organic excavation} [باستان شناسی] روشی در کاوش که بدون تاشه بندی و براساس پیدا شدن بخشی از یک پدیدار، مانند دیوار یا کف و با حفاری در امتداد آن پدیدار درنهایت می توان کل نقشۀ اثر را ترسیم کرد
