کاورین ونیامین

کاوِرین، وِنیامین (۱۹۰۲ـ۱۹۸۹)(Kaverin, Veniamin)
کاوِرین، وِنیامین
(نـام اصـلی: ونـیـــامین اَلــکسانـدروویـچ زیــلـبِر۱) رمـان نویس روسی. کاورین، که فرزند یک موسیقی دان بود، در ۱۹۲۱ به گروه برادران سِراپیون۲ پیوست که معتقد به استـقلال هنر از سیاست بود. در همان سال نخستین داستانش منتشر شد. از همان آغاز شیفتۀ پیرنگ های پیچیده و منظم بود و موضوع رمان ها را از همه جا می گرفت. پایان کار خازا۳ (۱۹۲۶)، داستان دنیای جنایتکاران است؛ و رسوایی سازان یا شب های جزیرۀ واسیلیِفسکی۴ و هنرمند گمنام۵ (۱۹۴۷)، بررسی دیدگاه های روشنفکران در مورد انقلاب و آزادی فرهنگی بیشتر. آثار بعدی کاورین از نظر ساخت و موضوع متعارف ترند، اما باز استادانه و گیرا نوشته شده اند. پیش درآمد۶ (۱۹۳۰) به نخستین برنامۀ پنج ساله می پردازد؛ و دو فرمانده۷ (۱۹۴۲) بیانگر استعدادش در داستان نویسی است. از مرگ استالین به بعد با رمان هایی مثل آدم صاف و ساده۸ (۱۹۵۵) به مبارزه برای آزادی فکری و سیاسی بیشتر ادامه داد.
Veniamin Aleksandrovich Zil’berSerapion BrothersKonets KhazySkandalist ili Vechera na Vasil’ yevskom OstroveThe Artist UnknownPrologTwo CaptainsAn Open Book