کاو کلور

لغت نامه دهخدا

کاو کلور. [ ک َ ] ( اِ ) آلت تناسل را گویندو به عربی قضیب خوانند. ( برهان ). خرزه بود. ( اسدی ).شاید کاوکلوک باشد مرکب از کاو بمعنی کاونده + کلوک بمعنی امرد. ( از حاشیه برهان چ معین ) :
ورتو دو دانگ نداری که دهی
رو مدارا کن با کاوکلور.
طیان.

فرهنگ فارسی

آلت تناسل را گویند

پیشنهاد کاربران