کاو

کاو=درزبان های ایرانی به معنای //کاوش وجستجو وکاویدن //می باشد .
کاو =آیینه ی مقعر ، نوعی آیینه .
کاو =درزبان لکی به معنای //رنگ آبی //است .

آینه ی کوژ: آینه ی مُحدَّب.
آینه ی کاو: آینه ی مُقعَّر.
پارسی توان واژه سازی بالایی دارد: )

کاو از مقعر و گود شده میاد
کاویدن. . . زمین را کندن و قعر و گود کرده برای یافتن چیزی
Cave=غار. . سوراخ
Cage=قفس
کجاوه=چیز قفس مانند روی شتر
Case=چیزی جعبه مانند همانند قفس
کاسه=ظرفی گود مانند
. . . .

کسی کاو طریق تواضع رود
کند بر سریر شرف سلطنت

کاویدن به معنای کندن و جست و جو کردن و رسیدن به درون یا عمق چیزی است.
برای جست و جو باید کند و حفاری کرد.
فسیرو فی الارض یعنی در درون و اعماق زمین جست و جو و کاوش کنید.

کاو در زبان لکی به معنی رنگ آبی و گاها متمایل به کبود گفته میشه

هرکسی کاو دور ماند اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش

همریشه و هم معنای انگلیسی cave

هوالعلیم
کاو : مخففِ که او
کاو : تفحص ؛ تجسّس ؛ جستجو ؛ کاوُش؛. . . .
کاو : گود ؛ فرورفته ؛ تو خالی ؛مقعّر ؛ متضاد گوژ ؛ برآمده؛محدّب؛. . . .