کاه زن

لغت نامه دهخدا

کاه زن. [ زَ ] ( اِ مرکب ) یا کاه زنه. طوری از طناب که بکاه آگنند و بر ستور حمل کنند. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

طوری از طناب که بکاه آگنند و بر سطور حمل کنند

پیشنهاد کاربران

بپرس