کاه ربای. [ رُ ] ( اِ مرکب ) رباینده کاه. کاهربا. کهربا. جذب کننده و بسوی خود کشنده قطعات کاه و خاشاک سبک : تا چو بیجاده نباشد به نکورنگی سنگ تا چو یاقوت نباشد به بها کاه ربای.فرخی.چهره کاهربای در فراق رخساره کاه زرد مانده است. ( سندبادنامه ).