کانیشکا

دانشنامه عمومی

کانیشکا ( بلخی: ΚΑΝΗϷΚΙ، چینی باستان: 迦腻色伽، سانسکریت: कनिष्क ) ، معروف به کانیشکای بزرگ، از سال ۱۲۷ تا ۱۵۰ میلادی شاهنشاه امپراتوری کوشانی بود. او برای دستاوردهای نظامی، سیاسی و دینی خود معروف است. وی که از نوادگان کوجولا کادفیس - بنیانگذار شاهنشاهی کوشان - بود، در سال ۱۲۷ قدرت را در بلخ به دست گرفت و قلمروی کوشان ها را بسیار گسترش بخشید. وی در امپراتوری خود دو پایتخت را بنا نهاد پایتخت تابستانی او شهر بگرام و پایتخت زمستانی اش شهر امروزی پیشاور در پاکستان امروزی بود.
کانیشکا یکی از مهم ترین شخصیت های تاریخ بودایی گری است. فتوحات او باعث گسترش بوداییسم شد و بودایی گری را به دین غالب راه ابریشم بدل ساخت. همچنین ورود کوشان ها به حوضه تاریم راه را برای ورود این دین به چین هموار کرد. نخستین ترجمه های آثار بودایی به زبان چینی در این دوره اتفاق افتاد. [ ۱]
تاریخ نگاران در گذشته بر این باور بودند که کانیشکا در سال ۷۸ میلادی تاج گذاری کرده است، اما پس از پیدایش سنگ نبشته رباطک دیگر این دیدگاه مورد پذیرش نیست. فالک باور دارد که در سال ۱۲۷ میلادی برتخت نشسته است.
عکس کانیشکاعکس کانیشکاعکس کانیشکاعکس کانیشکاعکس کانیشکاعکس کانیشکا
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

کانیشْکا
رجوع شود به:کوشان

پیشنهاد کاربران

کانیشکا - نام پسرانه
واژه فارسی میانه پهلوی ( پهلوانیگ، پهلوانیک )
نام شاهنشاه امپراتوری کوشانی که دستاوردهای بسیاری از جمله: گسترش دین بودا و قلمرو کوشانیان در پاکستان ( پیشاوَر ) و هند امروزی بود!
...
[مشاهده متن کامل]

کانیش ( کانِش ) :
کان: منشا، سرچشمه، کُنه، اصل و ریشه
- ِش: پسوند اسم ساز، مانند: آفرینش، جهش، بارش، تابش و. . .
کا: پسوند نسبت و وابستگی
مانند: ملیکا، ایلیکا، نایریکا، توسکا، شوکا، زرکا، گیتیکا! و. . .
معنی: سرشت خوب ( هومَت: پندار نیک ) ، نژاد والا، گوهره ی چشمگیر و تماشایی ( کاریزمادار ) -
با اصل و نسب، ریشه دار، تبارمند، شریف، نجیب، شرافتمند، پاک نژاد، سِپَنتا، بزرگوار، مناعت طبع، بلندنظر، بزرگ منش ( فرانسوی: جنتلمن ) -
والا، گرانمایه، ارزنده، شکوهمند، با شوکت

منابع• https://fa.m.wikipedia.org/wiki/کانیشکا

بپرس