کانع

لغت نامه دهخدا

کانع. [ ن ِ ] ( ع ص ) دست و پا به دوال بسته. اسیر کانع و انف کانع، اسیر دست و پا بدوال بسته و بینی چسبیده بروی. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس