کانال کیل

کانال کیل ( به آلمانی: Kiel Kanal ) کانالی ۹۸ کیلومتری در ایالت اشلسویگ - هولشتاین آلمان است که دریای شمال را به دریای بالتیک وصل می کند و از شلوغ ترین آبراهه های جهان است. با رشد اقتصادی کشورهای حوزه دریای بالتیک و روسیه رفت وآمد کشتی ها در کانال کیل از ۴۸ میلیون تن در سال ۱۹۹۶ به ۸۸ میلیون تن در سال ۲۰۰۵ افزایش یافت.
این کانال که در آلمانی کانال دریاهای شمال - شرق ( Nord - Ostsee - Kanal ) یا به اختصار NOK نیز نامیده می شود دریای شمال را در برونزبوتل به دریای بالتیک در کیل - هولتناو متصل می سازد. به جای عبور از پیرامون شبه جزیره یولاند، با استفاده از کانال کیل می شود به طور متوسط ۲۵۰ مایل دریایی ( ۴۶۰ کیلومتر ) راه سفر را کوتاه تر کرد.
این امر نه تنها موجب صرفه جویی در زمان می شود بلکه از سفر طولانی در آب های بالقوه توفان خیز جلوگیری می کند. به نوشته وبگاه این کانال، این گذرگاه آبی شلوغ ترین آبراه های مصنوعی در جهان است، و در سال ۲۰۰۷ بیش از ۴۳ هزار فروند شناور از آن گذر کرده اند.
به جز اتصال به دو دریا، کانال کیل در اولدن بوتل به رودخانه قابل کشتیرانی آیدر نیز متصل است. کانال کوتاهی به نام گیزلاو این رود را به کانال کیل پیوند می دهد.
از دیدنی های مسیر این کانال، پل معلق راه آهن رندسبورگ است.
ساخت این آب راه در سال ۱۸۸۷ آغاز شد و در سال ۱۸۹۵ ویلهلم دوم، قیصر آلمان، آن را افتتاح کرد.
احداث این آب راه مسیر دریایی بین سواحل دریای بالتیک و دریای شمال آلمان را از حدود ۱۲۰۰ کیلومتر به تنها ۱۰۰ کیلومتر کاهش داد. پیش از آن آلمان وادار به تقسیم ناوگان دریایی خود بین این دو دریا بود اما زان پس می توانست توان توان دریایی خود را در ظرف مدت زمانی کوتاهی در یکی از آنها گرد آورد. بدین شکل توان نیروی دریایی امپراتوری آلمان به شکل مؤثری اساساً دو برابر شد. [ ۱]
این کانال از آن زمان تاکنون چندین بار تعریض شده است. این آبراه تا سال ۱۹۴۸ نام پدر ویلهلم دوم یعنی ویلهلم یکم را بر خود داشت.