کانادایی ادبیات

کانادایی، ادبیات (Canadian literature)ادبیات انگلیسی زبان کانادا در اوایل قرن ۱۹ در ایالات کرانه ای این کشور و با قصه های فکاهی تی سی هالیبرتون (۱۷۹۶ـ ۱۸۶۵) پا گرفت. چارلز هِوی سیج (۱۸۱۶ـ۱۸۷۶) اشعاری منتشر کرد که آمیزه ای از بینش روان شناسانه و ارزش های پاک دینانه بودند. اواخر قرن ۱۹ مصادف است با ظهور آثار تغزلی چارلز جی دی رابرتس، بلیس کارمن (۱۸۶۱ـ ۱۹۲۹)، آرچیبالد لَمْپْمَن (۱۸۶۱ـ۱۸۹۹) و دانکن کمبل اسکات (۱۸۶۲ـ۱۹۴۴). فردریک پی گروو، مازو دو لا روش، خالق مجموعۀ «یالنا»، و هیو مک لنن واقع گرایی را در ادبیات داستانی رواج دادند. ادبیات طنز آمیز کانادا با آثار استیون لیکاک، برایان مور، نویسندۀ خوش شانسی جینجر کافی (۱۹۶۰)، و موردکای ریچلر مقبولیت جهانی یافت. ال ام مونتگمری ازجمله نویسندگان شناخته شده در خارج از کشور (۱۸۷۴ـ۱۹۴۲) بود که اثرش با عنوان آن اهل گرین گیبلز (۱۹۰۸) به یکی از کتاب های کلاسیک کودکان بدل شد. سُل بلو رمان نویس امریکایی، مارشال مک لوهان، نظریه پرداز حوزۀ ارتباطات، و نیز دو تن از رمان نویسان معاصر، رابرتسون دیویس و مارگارت اتوود، همه کانادایی الاصل اند. شعر و داستان کانادا که در سال های اخیر به برکت وجود نشریاتی نظیر کِنِیْدی یَن فورِم (تأسیس ۱۹۲۰) و کِنِیْدی یَن فیکشن مگزین (تأسیس ۱۹۷۱) و شمار روزافزون جوایز ادبی به موفقیت هایی جهانی دست یافته است، به مسائل روز کانادا، مثل اقلیت های زبانی و نژادی و محیط زیست نیز توجه می کند.