کامیار عبدی ( متولد ۱۳۴۸ در تبریز ) انسان شناس ایرانی و عضو هیأت علمی گروه باستان شناسی دانشگاه شهید بهشتی است. او فارغ التحصیل کارشناسی و کارشناسی ارشد باستان شناسی از دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد زبان ها و تمدن های باستانی خاور نزدیک از موسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو ( با نام فعلی موسسه مطالعه فرهنگ های باستانی غرب آسیا و شمال آفریقا ) و دکترای انسان شناسی با گرایش باستان شناسی از دانشگاه میشیگان ( تحت نظر هنری تی. رایت ) است. او پیش از پیوستن به دانشگاه شهید بهشتی، در دانشگاه های متعددی در ایران و ایالات متحده آمریکا از جمله کالج دارتموث، دانشگاه هاروارد، دانشگاه کالیفرنیا، ارواین، دانشگاه شیراز، دانشگاه تربیت مدرس و دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران تدریس کرده و دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بوده است. عبدی علاوه بر سردبیری یا ویراستاری علمی شمار زیادی از مقالات در نشریات داخلی و بین المللی و نیز دریافت کمک هزینه های پژوهشی متعدد ( از جمله از انجمن جغرافیای ملی آمریکا ) ، سابقه مدیریت بر موسسه مطالعات ایران در آمریکا، عضویت در گروه واژه گزینی باستان شناسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و شماری از شوراهای تخصصی این حوزه را در کارنامه خود دارد.
... [مشاهده متن کامل]
از وی در نشریات بین المللی و داخلی، مقالات متعددی منتشر شده که در روشن ساختن برخی از سوالات باستان شناسی دوره مس و سنگ و آغاز تاریخی ایران مؤثر بوده اند. وی همچنین تاکنون چند کتاب منتشر ساخته و در سال های اخیر، به ترجمه کتاب های به روز جهان در انسان شناسی، باستان شناسی و تاریخ ( عمدتا در انتشارات ندای تاریخ ) و برگزاری دوره ها و کارگاه های آموزشی جهت آشنایی افکار عمومی با حوزه های تخصصی خود همت گمارده. وی به مدت چندین سال به کاوش و بررسی در دشت اسلام آباد ( کرمانشاه ) پرداخت که به کشف دندان شیری یک کودک نئاندرتال از محوطه وزمه انجامید. وی همچنین در خوزستان، فارس، ایلام و چند نقطه دیگر در ایران و ترکیه نیز کاوش هایی داشته و در موزه بریتانیا به پژوهش مشغول بوده است. او در جدیدترین فعالیت میدانی خود در سال ۱۴۰۲، تعیین عرصه و حریم محوطه گودین تپه کنگاور را برعهده داشت.
علایق پژوهشی او علاوه بر تاریخ هخامنشی و ایلامیان، تحولات حد فاصل آغاز روستانشینی و تولید مواد غذایی و تغییرات اجتماعی و اقتصادی مرتبط به آن ( حدود ۸ هزار سال پیش از میلاد ) تا ظهور قدرت های سیاسی در اوایل دوره مس سنگی ( تمرکز بر حدود ۳۵۰۰ قبل از میلاد ) است. تشکیل امپراتوری ها از هزاره اول پیش از میلاد تا ظهور اسلام در قرن هفتم میلادی از دیگر اهداف مطالعاتی وی است.
... [مشاهده متن کامل]
از وی در نشریات بین المللی و داخلی، مقالات متعددی منتشر شده که در روشن ساختن برخی از سوالات باستان شناسی دوره مس و سنگ و آغاز تاریخی ایران مؤثر بوده اند. وی همچنین تاکنون چند کتاب منتشر ساخته و در سال های اخیر، به ترجمه کتاب های به روز جهان در انسان شناسی، باستان شناسی و تاریخ ( عمدتا در انتشارات ندای تاریخ ) و برگزاری دوره ها و کارگاه های آموزشی جهت آشنایی افکار عمومی با حوزه های تخصصی خود همت گمارده. وی به مدت چندین سال به کاوش و بررسی در دشت اسلام آباد ( کرمانشاه ) پرداخت که به کشف دندان شیری یک کودک نئاندرتال از محوطه وزمه انجامید. وی همچنین در خوزستان، فارس، ایلام و چند نقطه دیگر در ایران و ترکیه نیز کاوش هایی داشته و در موزه بریتانیا به پژوهش مشغول بوده است. او در جدیدترین فعالیت میدانی خود در سال ۱۴۰۲، تعیین عرصه و حریم محوطه گودین تپه کنگاور را برعهده داشت.
علایق پژوهشی او علاوه بر تاریخ هخامنشی و ایلامیان، تحولات حد فاصل آغاز روستانشینی و تولید مواد غذایی و تغییرات اجتماعی و اقتصادی مرتبط به آن ( حدود ۸ هزار سال پیش از میلاد ) تا ظهور قدرت های سیاسی در اوایل دوره مس سنگی ( تمرکز بر حدود ۳۵۰۰ قبل از میلاد ) است. تشکیل امپراتوری ها از هزاره اول پیش از میلاد تا ظهور اسلام در قرن هفتم میلادی از دیگر اهداف مطالعاتی وی است.
