کامگاری دادن

لغت نامه دهخدا

کامگاری دادن. [ دَ ] ( مص مرکب ) غلبه دادن. چیره ساختن. پیروزی دادن :
ترا بر سپه کامگاری دهم
به هندوستان شهریاری دهم.
فردوسی.
که او را بیاریم و یاری دهیم
بماهوی بر، کامگاری دهیم.
فردوسی.
اگر نیست پیروز یاری دهد
مرا بر جهان کامگاری دهد.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

غلبه دادن چیره ساختن

پیشنهاد کاربران

بپرس