کامْچاتْکا، شبه جزیرۀ (Kamchatka)
ناحیه ای کوهستانی در خاور دور روسیه با ۳۷۰هزار کیلومتر مربع مساحت دریای اُخُتسک را از اقیانوس آرام و دریای برینگ جدا می کند. بیش از ۱,۲۰۰ کیلومتر طول و بالغ بر ۱۶۰ قله آتشفشانی دارد که ۲۲ قلۀ آن فعال اند. چشمه های آب گرم زیادی نیز در آن است. شبه جزیره کامچاتکا زیستگاه شمار عظیمی از جانوران و گونه های پرندگان، شامل خرس قهوه ای، عقاب دریایی و سمور است. این ناحیه دارای آب وهوای بسیار سرد با پوشش گیاهی توندرا و جنگل در دره هاست. زغال سنگ، گوگرد، طلا، میکا و سایر منابع معدنی در این شبه جزیره وجود دارد. در کامچاتکا اقوام گوناگونی زندگی می کردند، مانند کوریاک، چوکچی، ایتِلمان و کامچادال، تا این که روس ها در اواخر قرن ۱۷ در جست وجوی خز وارد این ناحیه شدند. درنتیجۀ آن شمار بومی ها به شدت کاهش یافت، گرچه گروه های مجزا هنوز هم در غرب و شمال شرقی جزیره به شیوۀ زندگی سنتی پایبندند. از اواسط قرن ۱۸، کامچاتکا تبعیدگاه جنایتکاران و زندانیان سیاسی شد. در دورۀ اتحاد شوروی، موقعیت استراتژیکی مهم آن سبب رشد تأسیسات نظامی به منظور دفاع از شرق کشور شد. در ۱۹۶۵ تلاش برای مهار انرژی موجود از فعالیت آتشفشانی در این ناحیه صورت گرفت و ایستگاه برق زمین گرمایی (ژئوترمال) به کار افتاد. از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، مدیریت حیات وحش در کامچاتکا تضعیف شد. شکارچیان خارجی، تعداد خرس ها را (بین ۱۴هزار و ۱۱هزار در ۱۹۹۰) به حدود ۶هزار در ۱۹۹۴ کاهش دادند. تعداد ببر بسیار کمیاب آمور از ۴۰۰ در ۱۹۹۰ به ۲۵۰ در ۱۹۹۴ کاهش یافت.
ناحیه ای کوهستانی در خاور دور روسیه با ۳۷۰هزار کیلومتر مربع مساحت دریای اُخُتسک را از اقیانوس آرام و دریای برینگ جدا می کند. بیش از ۱,۲۰۰ کیلومتر طول و بالغ بر ۱۶۰ قله آتشفشانی دارد که ۲۲ قلۀ آن فعال اند. چشمه های آب گرم زیادی نیز در آن است. شبه جزیره کامچاتکا زیستگاه شمار عظیمی از جانوران و گونه های پرندگان، شامل خرس قهوه ای، عقاب دریایی و سمور است. این ناحیه دارای آب وهوای بسیار سرد با پوشش گیاهی توندرا و جنگل در دره هاست. زغال سنگ، گوگرد، طلا، میکا و سایر منابع معدنی در این شبه جزیره وجود دارد. در کامچاتکا اقوام گوناگونی زندگی می کردند، مانند کوریاک، چوکچی، ایتِلمان و کامچادال، تا این که روس ها در اواخر قرن ۱۷ در جست وجوی خز وارد این ناحیه شدند. درنتیجۀ آن شمار بومی ها به شدت کاهش یافت، گرچه گروه های مجزا هنوز هم در غرب و شمال شرقی جزیره به شیوۀ زندگی سنتی پایبندند. از اواسط قرن ۱۸، کامچاتکا تبعیدگاه جنایتکاران و زندانیان سیاسی شد. در دورۀ اتحاد شوروی، موقعیت استراتژیکی مهم آن سبب رشد تأسیسات نظامی به منظور دفاع از شرق کشور شد. در ۱۹۶۵ تلاش برای مهار انرژی موجود از فعالیت آتشفشانی در این ناحیه صورت گرفت و ایستگاه برق زمین گرمایی (ژئوترمال) به کار افتاد. از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، مدیریت حیات وحش در کامچاتکا تضعیف شد. شکارچیان خارجی، تعداد خرس ها را (بین ۱۴هزار و ۱۱هزار در ۱۹۹۰) به حدود ۶هزار در ۱۹۹۴ کاهش دادند. تعداد ببر بسیار کمیاب آمور از ۴۰۰ در ۱۹۹۰ به ۲۵۰ در ۱۹۹۴ کاهش یافت.
wikijoo: کامچاتکا،_شبه_جزیره