کامپیوت

کامپیوت! ( ISSN  0194 - 357X ) یک مجله رایانه ای آمریکایی است که بین سال های ۱۹۷۹ الی ۱۹۹۴ میلادی چاپ و منتشر می شد. پیش درآمد این مجله به سال ۱۹۷۸ باز می گردد که طی آن Len Lindsay، مجله PET Gazette ( یکی از اولین مجله ها در مورد رایانه کمودور پی ای تی ) را منتشر می کرد. [ ۱] دوران شکوفایی این مجله مربوط به دهه هشتاد میلادی است که طی آن تمامی رایانه های مطرح آن زمان توسط این مجله پوشش داده می شدند. همچنین تعدادی مجله وابسته و اختصاصی نیز برای پلتفرم های مطرح منتشر می شد که از موفق ترین آن ها می توان به «روزنامه رسمی کامپیوت!»[ ۲] اشاره کرد که برای کاربران رایانه های کمودور منتشر می شد.
هدف اصلی این مجله انتشار برنامه های رایانه ای برای همه مدل های موجود در بازار بود که از سی پی یو مشابه ۶۵۰۲ استفاده می کردند. این هدف از رایانه «کمودور پی ای تی»، کمودور وی آی سی - ۲۰، سری رایانه های آتاری ۸ - بیت، «اپل ۲ پلاس» و تعدادی از رایانه ها که براساس سی پی یو ۶۵۰۲ و به وسیله کیت های آماده قابل ساخت بودند ( مانند Rockwell AIM 65 ) ، شروع شد. بعد از مدتی ارائه برنامه برای کمودور پی ای تی و رایانه های مبتنی بر کیت از طرف این مجله متوقف و به سمت انتشار برنامه برای رایانه های دیگر ( کمودور وی آی سی - ۲۰، اپل ۲، آتاری ۸ - بیت و TI - 99/4A ) متمایل شد. این رویه بعد از گذشت مدت زمانی برای کامپیوترهای مبتنی بر سی پی یو ۶۵۰۲ نیز تکرار شد و برنامه های منتشر شده این مجله به سمت رایانه های آی بی ام پی سی، آتاری اس تی و سری آمیگا متمایل شد. همچنین کتاب های رایانه ای زیادی که شامل مقالات برگزیده و مختلفی از درون مجله بودند، برای علاقه مندان چاپ و منتشر گردید.
در سال ۱۹۸۳ مجله «کامپیوت!» ادعا کرد که تعداد برنامه های ارائه شده توسط این مجله در هر شماره، از تمام مجله های دیگر بیشتر است. [ ۳] یکی از مشکلات رایج، برنامه های تایپی حجیم برای یک پلتفرم خاص بود که باقی مانده فضای مجله اختصاص به برنامه های تایپی کوچک برای پلتفرم های دیگر می شد. [ ۴] اکثر رایانه های شخصی آن زمان همراه با زبان برنامه نویسی بیسیک ارائه می شدند. برنامه های زبان ماشین نیز غالباً برای بازی های ویدئویی ساده و در قالب ساختار "بیسیک دیتا"[ ۵] ( به صورت کدهای هگزادسیمال که در قالب دستورهای POKE وارد حافظه سیستم می شدند ) برای رایانه های خانگی منتشر می شدند. کاربران همچنین می توانستند از یوتیلیتی ویژه ای با نام MLX ( که برای سخت افزار اپل ۲، آتاری و کمودور و به زبان بیسیک نوشته شده بود ) ، خطوط برنامه های زبان ماشین را وارد سیستم مورد نظر نمایند. نسخه های اولیه این یوتیلیتی از داده های دسیمال نیز پشتیبانی می کرد اما نسخه های بعدی فقط داده های هگزادسیمال را قبول می کرد.