کاموف ۵۰

کاموف - ۵۰ کوسه سیاه ( به روسی: Чёрная акула; Chornaya Akula ) ( نام گذاری ناتو Hokum A ) نوعی بالگرد تهاجمی تک نفره روسی است که جهت حمله به اهداف زمینی توسعه یافته است. این بالگرد مجهز به دو موتور توربوشفت کلیموف ( تی وی ۳–۱۱۷ وی ام آ ) هر کدام به قدرت ۲۲۰۰ اسب بخار می باشد. طراحی این بالگرد در سال ۱۹۸۰ در دفتر طراحی کاموف آغاز شد و در سال ۱۹۹۵ تولید آن برای خدمت در ارتش روسیه به عنوان جایگزینی برای بالگرد میل - ۲۴ تصویب شد.
کا۵۰ نسخه تولید شده طرح V - 80Sh - 1 می باشد. در تاریخ ۱۴دسامبر۱۹۸۷ شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی طرح تولید بالگرد تهاجمی را صادر کرد. [ ۱۶] طرح توسعه این هلی کوپتر برای اولین بار درسال۱۹۸۴ در غرب گزارش داده شد. اولین عکس این طرح در سال ۱۹۸۹ دیده شد. [ ۱۷] پس از تستهای پرواز و سیستم ها شورا دستور ساخت اولین دسته این بالگرد را در سال ۱۹۹۰ داد. این هلی کوپتر تهاجمی برای اولین بار در مارس ۱۹۹۲ در یک نشست سالانه در انگلستان به نمایش درآمد. [ ۱۶] در نمایشگاه Mosaeroshow '92 ژوکوسکی به تاریخ اوت ۱۹۹۲ برای اولین بار در معرض عموم قرار داده شد. در همان ماه دومین نمونه امتحانی تولید شده در نمایشگاه هوایی فارونبرو دیده شد. نوامبر ۱۹۹۳ چهار فروند هلی کوپتر تولید شده به مرکز حمل و نقل و آموزش های جنگی نیروی هوایی در تورژوک برای تست های نهایی فرستاده شد. ۲۸ اوت ۱۹۹۵ رئیس جمهور وقت روسیه اجازه ورود این بالگرد به ارتش را صادر کرد. فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی موجب افت شدید در تدارکات دفاعی شده بود. این امر موجب ساخت یک دو جین کاموف - ۵۰ اس شد، برنامه تولید چند صد کاموف - ۵۰ برای جایگزین شدن با میل - ۲۴. [ ۱۸]
کاموف بعد از تحقیقات کامل از هلی کوپتر جنگی شرکت کننده در افغانستان و مناطق جنگی دیگر به این نتیجه رسیده بود که مأموریتهای مختلف حمله در ارتفاع کم و سپس ارتفاع گرفتن برای پیدا کردن دقیق هدف و شلیک سلاح به طور همزمان نیاز به افسر ناوبر ( مسئول جنگ افزار ) ندارد و خلبان به تنهایی توانایی انجام اینکار را دارد.
مانند دیگر محصولات کاموف این بالگرد نیز دارای دو پروانه که در خلاف یکدیگر گردش می کنند بود که باعث می شد بالگرد نیازی به پروانه دم برای ثبات حرکتی نداشته باشد، که باعث بهبود کیفیت آکروباتیک و توانایی انجام مانورهای شدید ( لوپ زدن، رول کردن، گردش در یک محور ) را به بالگرد می داد. استفاده از دو پروانه به این معنی است که یک پروانه کوچکتر با گردش آهسته تر، از آنجایی که سرعت گردش نوک پروانه دلیل اصلی محدودیت سرعت بالگرد است، این اجازه را می داد که از بالگردهایی مانند آ اچ - ۶۴ سریع تر باشد. حذف پروانه دم یک مزیت کیفی است چون گشتاور پروانه دم می تواند ۳۰٪ از قدرت پروانه موتور را بگیرد بعلاوه از دست دادن پروانه عقب علت شایع از دست دادن بالگردها در جنگ است. از نظر ناتو هم بالگردهای تک سرنشین نامطلوب محسوب می شدند.