کامرون الاستر

کامِرون، الاستر (۱۹۲۵-2005م)(Cameron, Alastair)
اخترفیزیک دان امریکایی زادۀ کانادا. بانی نظریه هایی دربارۀ تشکیل عنصر ناپایدارِ تکنی شیوم در داخل هستۀ ستاره های غول سرخ، و ناپدیدشدن جوّ اولیۀ زمین است. در وینیپگِ مانیتوبای کانادا زاده شد و در مانیتوبا و سسکچوان تحصیل کرد. در ۱۹۵۹ به امریکا مهاجرت کرد و پی درپی در انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا، مؤسسۀ مطالعات فضایی گادارد در نیویورک، و دانشگاه یِشیوا در نیویورک به مقام هایی دست یافت. در ۱۹۷۳، استاد اخترشناسی هاروارد شد. خطوط طیفی نشان دهندۀ وجود تِکنی شیوم در غول های سرخ بودند، یعنی عنصری ناپایدارتر از آن که به اندازۀ خود غول ها دوام یابد. این گفته به آن معنا است که عنصر یادشده در هستۀ ستاره ساخته می شود. بنابه نظر کامرون تکنی شیومِ ۹۷ (با نیم عمر ۱۰۶×۲.۶ سال) ممکن است محصول واپاشی هسته های مولیبدنِ ۹۷ باشد، یعنی عنصری که معمولاً نوکلیدی پایدار است و زمانی ناپایدار می شود که در دمای زیاد یک فوتون پرتو ایکس جذب کند. کامرون همچنین بیان کرد که جوّ اولیۀ زمین با تندبادِ خورشیدی اولیه ای، که بادهای خورشیدی حاضر در برابر آن «نسیم» به شمار می روند، همراه با میدان های مغناطیسی اش به فضا سپرده شده است.