کامروا گشتن

لغت نامه دهخدا

کامروا گشتن. [ رَ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) کامروا شدن.برخوردار شدن. متمتع گشتن. بهره یافتن :
من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و اینها بزکاتم دادند.
حافظ.
رجوع به کامروا و کامروا شدن شود.
- کامروا گشتن بر کاری ؛ غلبه یافتن. پیروز گشتن. چیره شدن :
هر که او خدمت فرخنده او پیشه گرفت
بر جهان کامروا گردد و فرمانفرمای.
فرخی.
ترک من بر دل من کامروا گشت و رواست
از همه ترکان چون ترک من امروز کجاست.
فرخی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بمراد و مقصود خود رسیدن بکام دل زیستن کامیاب شدن : [ من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عحب ? مستحق بودم و اینها بزکاتم دادند ] . ( حافظ )

پیشنهاد کاربران

متمتع ، برخوردار ، بهره ور، بهره یاب، بهره مند، حظیظ، دولتمند،
برخورداری از معرفت و آگاهی را گویند.
سحرخیز باش تا کامروا شوی
را اصلا در بخش کمال زمینی بیان نکرده اند!
سحر :
نقطه بین ظلمات و روشنایی را سحر گویند و زمانی که انسان از ظلمات خارج می گردد و بسمت روشنایی گام برمی دارد را کامروا می نامند و صد البته معرفت هم سعود دارد.
...
[مشاهده متن کامل]

کامروا: برخورداری از معرفت و دانستگی از فلسفه خلقت
ب

بپرس