کامران حیدری ( زاده ۱ شهریور ۱۳۵۸ در گچساران ) مستندساز، عکاس، فیلم بردار، تدوین گر و نویسنده ایرانی ست. او از سال ۱۳۸۳ با ساخت مستند کوتاه داش آکل آغاز به کار کرد و تا کنون بیش از ۱۰ فیلم کوتاه و مستند از جمله من نگهدار جمالی وسترن می سازم ( ۱۳۹۱ ) ، دینگومارو ( ۱۳۹۳ ) و واکَس چه ( ۱۳۹۸ ) ساخت است.
... [مشاهده متن کامل]
واکَس چه، آخرین ساختهٔ کامران حیدری به زندگی ابراهیم منصفی، شاعر و خوانندهٔ هرمزگانی می پردازد.
استیون اریکسون منتقد فیلم، در مقاله ای پیرامون آثار کامران حیدری، مستند من نگهدار جمالی، وسترن می سازم را ادامهٔ سنتی در فیلمسازی ایران می داند که انعکاس دهندهٔ فیلم هایی با موضوع فیلمسازی و کارگردانی همچون کلوزآپ و زیر درختان زیتون عباس کیارستمی هستند. این منتقد کامران حیدری را یکی از موفق ترین مستندسازان زنده می داند.
حیدری در یکم شهریور ۱۳۵۸ در شهر نفتی گچساران در خانواده ای اصالتاً قشقایی به دنیا آمد. پدر او کارمند شرکت نفت بود و از این رو او امکان دسترسی به سینمای شرکت نفت را داشت. او در آن سینما فیلم های بسیاری دید و علاقه ابتدایی خود به سینما را شکل داد.
حیدری اولین فیلم مستند کوتاه خود را در شیراز به شیوه فیلم سازی تک نفره، از زندگی شخصیت اسطوره ای داش آکل در بافت قدیم شیراز در سال ۱۳۸۳ ساخت. اولین فیلم مستند بلند حیدری، من نگهدار جمالی وسترن می سازم پس از جلب علاقه عباس کیارستمی، توسط او به فستیوال های جهانی معرفی و منجر به نمایش این فیلم در فستیوال های بین المللی فیلم بوسان و روتردام شد. آثار بعدی او نیز به جشنواره های جهانی متعددی راه یافتند و از تلویزیون آرته فرانسه نیز به نمایش درآمدند.
حیدری علاقه بسیاری به انسان شناسی موسیقی دارد و فیلم های مستند دینگومارو و واکَس چه را با پژوهش دربارهٔ موسیقی جنوب ایران و با نگرشی انسان شناسانه ساخته است.
• داش آکل ( ۱۳۸۳ )
• محمد بهمن بیگی ( ۱۳۸۵ )
• پایان یک روز عالی ( ۱۳۸۸ )
• من نگهدار جمالی وسترن می سازم ( ۱۳۹۱ )
• دینگومارو ( ۱۳۹۳ )
• علی آقا ( ۱۳۹۶ )
• واکَس چه ( ۱۳۹۷ )
• جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند نیمه بلند در جشن مستند مستقل سینمای ایران برای واکس چه
• نامزد بهترین فیلم مستند بلند در جشنواره بین المللی فیلم مستند آمستردام برای علی آقا ( ۱۳۹۶ )
• اکران فیلم در جشنواره جهانی پوسان کره جنوبی و جایزه بهترین فیلم ( ۲۰۱۳ )
• اکران فیلم در جشنواره جهانی روتردام هلند ( ۲۰۱۳ )
... [مشاهده متن کامل]
واکَس چه، آخرین ساختهٔ کامران حیدری به زندگی ابراهیم منصفی، شاعر و خوانندهٔ هرمزگانی می پردازد.
استیون اریکسون منتقد فیلم، در مقاله ای پیرامون آثار کامران حیدری، مستند من نگهدار جمالی، وسترن می سازم را ادامهٔ سنتی در فیلمسازی ایران می داند که انعکاس دهندهٔ فیلم هایی با موضوع فیلمسازی و کارگردانی همچون کلوزآپ و زیر درختان زیتون عباس کیارستمی هستند. این منتقد کامران حیدری را یکی از موفق ترین مستندسازان زنده می داند.
حیدری در یکم شهریور ۱۳۵۸ در شهر نفتی گچساران در خانواده ای اصالتاً قشقایی به دنیا آمد. پدر او کارمند شرکت نفت بود و از این رو او امکان دسترسی به سینمای شرکت نفت را داشت. او در آن سینما فیلم های بسیاری دید و علاقه ابتدایی خود به سینما را شکل داد.
حیدری اولین فیلم مستند کوتاه خود را در شیراز به شیوه فیلم سازی تک نفره، از زندگی شخصیت اسطوره ای داش آکل در بافت قدیم شیراز در سال ۱۳۸۳ ساخت. اولین فیلم مستند بلند حیدری، من نگهدار جمالی وسترن می سازم پس از جلب علاقه عباس کیارستمی، توسط او به فستیوال های جهانی معرفی و منجر به نمایش این فیلم در فستیوال های بین المللی فیلم بوسان و روتردام شد. آثار بعدی او نیز به جشنواره های جهانی متعددی راه یافتند و از تلویزیون آرته فرانسه نیز به نمایش درآمدند.
حیدری علاقه بسیاری به انسان شناسی موسیقی دارد و فیلم های مستند دینگومارو و واکَس چه را با پژوهش دربارهٔ موسیقی جنوب ایران و با نگرشی انسان شناسانه ساخته است.
• داش آکل ( ۱۳۸۳ )
• محمد بهمن بیگی ( ۱۳۸۵ )
• پایان یک روز عالی ( ۱۳۸۸ )
• من نگهدار جمالی وسترن می سازم ( ۱۳۹۱ )
• دینگومارو ( ۱۳۹۳ )
• علی آقا ( ۱۳۹۶ )
• واکَس چه ( ۱۳۹۷ )
• جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند نیمه بلند در جشن مستند مستقل سینمای ایران برای واکس چه
• نامزد بهترین فیلم مستند بلند در جشنواره بین المللی فیلم مستند آمستردام برای علی آقا ( ۱۳۹۶ )
• اکران فیلم در جشنواره جهانی پوسان کره جنوبی و جایزه بهترین فیلم ( ۲۰۱۳ )
• اکران فیلم در جشنواره جهانی روتردام هلند ( ۲۰۱۳ )
