کامالا

لغت نامه دهخدا

کامالا. ( اِ ) گرد خیلی نرم قرمزرنگی است که از غدد و کرک هائی که سطح میوه گیاهی را پوشانده تشکیل میگردد. گیاه مزبور نهال کوچکی است که در تمام نواحی گرمسیر آسیا میروید. در حقیقت گرد کامالا میوه را محفوظ میدارد. کامالا یکنوع رنگی است که از پنج قرن قبل از میلاد مسیح توسط هندیها برای ساختن ابریشم بکار میرفته است ولی خواص ضدکرم آن فقط از 1841 م. ببعد شناخته شده است. قسمت مؤثر کامالا به Rotlerine موسوم است و از مشتقات Phloroglucine می باشد عصاره مزبور باعث تحریک عضلات صاف و فلج و یا توقف حرکات و انقباضهای عضلات مخطط می شود و در روی سلسله اعصاب مرکزی دارای خواص سمی میباشد. کامالا را بعنوان دافع کرم وتنیا بکار می برند. در سگ خیلی مؤثر می باشد و تمام کرمهای این حیوان را دفع میکند. کامالا دارای خواص مسهلی است و ارزان قیمت هم میباشد. کامالا را بشکل بل - الکتوئر مخلوطبا آب و یا شیر و یا بشکل گرد میدهند. بعضی توصیه میکنند قبل از تجویز گرد کامالا دو روز آن را در الکل خیس کنند. معمولاً بعد از تجویز آن احتیاجی به دادن مسهل نیست. ( درمان شناسی دکتر عطائی ج 1 ص 406 و 407 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس