کاما سوترا

بین سدهٔ چهارم تا ششم میلادی در شمال هند و درآغاز امپراتوری گوپتا و اوج تمدن کلاسیک هند نگاشته شده است. معبد خاجوراهو و معبد کونارک در هند، دربردارندهٔ مجسمه هایی با موضوع کاما سوترا است.
کاما سوترا، یک فلسفهٔ باستانی دربارهٔ تئوری و تمرینات عشق ورزی است. کاما در سنسکریت به معنای لذت و یکی از چهار هدف انسان بر کرهٔ خاکی است. ( کاما = لذت، آرتا = ثروت، دارما = قدرت، موکشا = رهایی از هر سه مقصود ) . در واقع کاما سوترا را می توان «کام نامه» خواند. تنها یک پنجم از کاماسوترا دربارهٔ وضعیت ها یا حالات آمیزش جنسی است. این کتاب به طور مفصل به اصول عشق بازی و آمیزش جنسی می پردازد.
در کاما سوترا انواع گوناگونی از در آغوش گرفتن، نوازش، بوسیدن، نیشگون و گاز گرفتن و … توصیف شده است. در این کتاب از کارهایی مانند سیلی زدن و نالیدن نیز به عنوان بازی یاد شده است.
کتابچه ای راهنما برای مردان، فاحشگان و زنان مرتبط با طبقات بالا ( ثروتمند ) بوده و با ترسیم تصویری واضح از زندگی در هند، مفاهیم آن فرهنگ کلاسیک ( طبقات مرفه هندو ) را ترویج می کند. این اثر تلفیقی از چندین رسالهٔ قدیمی است که گفته شده در نوع خود بی نظیر و به سرپرستی خدای شیوا ( اشاره به اصل الهی ما ) نگاشته شده است.
فصل سوم از دفتر اول: مرد باید این کتاب را بخواند و همچنین فنون وابسته به آن را بیاموزد، مادام که این مطالعه مانعی برای اشتغالات او به امور مذهبی، اجتماعی و اقتصادی ایجاد نکند.
نویسنده بارها بر این نکته تأکید می ورزد که کام یابانه ترین شکل آمیزش جنسی به شرط ارتباط عاطفی و عاشقانه بین دو همخوابه به وجود می آید.
در دفترهای دیگرِ این اثر، نویسنده شور و شهوت را در مسیرهای گسترده تری آزموده و از زندگی زناشویی تا دستیابی به زنانِ دیگر مردان و نرد عشق باختن با روسپیان می پردازد. دربرداشت رایج، مخاطب اصلی این رساله «مرد مرفه» است؛ یعنی مردی که متعلق به کاست های بالای جامعه ( دارندگان قدرت آئینی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ) است.

یوگا نیست. روش هایی که تماما به هدف حفظ و پرورش انرژی جنسی یا براهماچاری بواسطه بکار بردن روش های تانتریک در حالت تجرد یا غیر از تجرد ایجاد شده اند.