( کام آور ) کام آور. [ وَ ] ( نف مرکب ) پیروز. زورمند مقتدر و بانفوذ. ( از ولف ) : کجا بود از گیتی آزاده ای خداوند تاج و کیان زاده ای.هم از شاه گیتی و کام آوری بدو آمده هرچه نام آوری.فردوسی.