کالوتایپ ( به انگلیسی: Calotype ) روشی در عکاسی است که در سال ۱۸۳۵ میلادی توسط شیمی دان انگلیسی، هنری فاکس تالبوت اختراع شد. وی گزارشی از روند عکاسی خود که آن را «طراحی نوری» نامیده بود منتشر کرد و در سال ۱۸۴۰ با عنوان کالوتایپ معرفی کرد.
او در این روش، از کاغذ حساس شده به نیترات نقره با ترکیبی از سدیم کلرید و اسید گالیک استفاده کرد. کاغذ حساس شده به مدت دو دقیقه نوردهی می شد و محصول آن را که یک تصویر پنهان بود با استفاده از پتاسیم یدید و سدیم سولفات به صورت نگاتیو ( منفی ) ثبت می کرد. [ ۱] سپس با استفاده از آن می شد نسخه های فراوانی تهیه کرد.
تا پیش از آن، با استفاده از روش داگرئوتایپ تنها امکان عکاسی مثبت ( تصویر پُزتیو ) وجود داشت ولی در روش کالوتایپ امکان ظهور نگاتیو بر روی کاغذ حساس دیگری به وجود آمد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در این روش، از کاغذ حساس شده به نیترات نقره با ترکیبی از سدیم کلرید و اسید گالیک استفاده کرد. کاغذ حساس شده به مدت دو دقیقه نوردهی می شد و محصول آن را که یک تصویر پنهان بود با استفاده از پتاسیم یدید و سدیم سولفات به صورت نگاتیو ( منفی ) ثبت می کرد. [ ۱] سپس با استفاده از آن می شد نسخه های فراوانی تهیه کرد.
تا پیش از آن، با استفاده از روش داگرئوتایپ تنها امکان عکاسی مثبت ( تصویر پُزتیو ) وجود داشت ولی در روش کالوتایپ امکان ظهور نگاتیو بر روی کاغذ حساس دیگری به وجود آمد. [ ۲]
wiki: کالوتایپ