کالْدِرینی، دومیتزیو (۱۴۴۶ـ۱۴۷۸م)(Calderini, Domizio)
مفسر متون کلاسیک و اومانیست ایتالیایی. در ۱۴۷۰م برای تدریس فن خطابه و زبان یونانی در دانشگاه رم برگزیده شد و در ۱۴۷۱م منشی سیکستوس چهارم در دستگاه پاپ شد. تفسیر او دربارۀ مارسیال (۱۴۷۳م)، که آن را به لورنتسو دِ مدیچی اهدا کرده بود، مشاجره هایی را با نیکولو پروتی به دنبال داشت. جورجو مرولا، از اساتید اومانیست آن عصر، نیز در ۱۴۷۸م از تفسیر وی انتقاد کرد، امّا کورنلیا ویتلی، اومانیست ایتالیایی، پس از مرگ کالدرینی به دفاع از وی برخاست. نزدیک دریاچۀ گاردا در ایتالیا به دنیا آمد و در ورونا و ونیز تحصیل کرد. حدود ۱۴۶۶ و ۱۴۶۷ به رم رفت و به محفل علمی کاردینال بساریون پیوست.
مفسر متون کلاسیک و اومانیست ایتالیایی. در ۱۴۷۰م برای تدریس فن خطابه و زبان یونانی در دانشگاه رم برگزیده شد و در ۱۴۷۱م منشی سیکستوس چهارم در دستگاه پاپ شد. تفسیر او دربارۀ مارسیال (۱۴۷۳م)، که آن را به لورنتسو دِ مدیچی اهدا کرده بود، مشاجره هایی را با نیکولو پروتی به دنبال داشت. جورجو مرولا، از اساتید اومانیست آن عصر، نیز در ۱۴۷۸م از تفسیر وی انتقاد کرد، امّا کورنلیا ویتلی، اومانیست ایتالیایی، پس از مرگ کالدرینی به دفاع از وی برخاست. نزدیک دریاچۀ گاردا در ایتالیا به دنیا آمد و در ورونا و ونیز تحصیل کرد. حدود ۱۴۶۶ و ۱۴۶۷ به رم رفت و به محفل علمی کاردینال بساریون پیوست.
wikijoo: کالدرینی،_دومیتزیو_(۱۴۴۶ـ۱۴۷۸م)