کالدرون د لا بارکا پدرو

دانشنامه آزاد فارسی

کالْدِرون دِ لا بارکا، پِدرو (۱۶۰۰ـ۱۶۸۱)(Calderón de la Barca, Pedro)
کالْدِرون دِ لا بارکا، پِدرو
شاعر و نمایش نامه نویس اسپانیایی. پس از مرگ لوپه دِ وِگا (۱۶۳۵)، نمایش نامه نویس پیش گام اسپانیایی محسوب می شد. از ۱۱۸ نمایش نامۀ او نمایش نامۀ فلسفی زندگی رؤیاست (۱۶۳۵) مشهورترین اثر اوست. در مادرید متولد شد و در سالامانکا حقوق خواند (۱۶۱۳ـ ۱۶۱۹). در ۱۶۲۰ و ۱۶۲۲ در مسابقات شعر مادرید به موفقیّت دست یافت؛ هم زمان با نوشتن نمایش نامه در میلان و هلند در ارتش نیز خدمت کرد (۱۶۲۵ـ ۱۶۳۵). پس از انتشار نخستین مجموعه نمایش نامه هایش (۱۶۳۶) عهده دار برگزاری جشن های فیلیپ چهارم شد، و در ۱۶۳۷ لقب شوالیه گرفت. در ۱۶۴۰ به سرکوب شورش کاتالان کمک کرد. پس از مرگ معشوقه اش به سلک فرقۀ فرانسیسان درآمد (۱۶۵۰)، در ۱۶۵۱ کشیش شد، و در ۱۶۵۳ از کشیشان حقوق بگیر طلیطله شد. در سِمت کشیش افتخاری شاه (۱۶۶۳) و به مناسبت آیین قربانی مقدس چند نمایش نامۀ مذهبی را در فضای باز روی صحنه آورد. کالدرون در تنگدستی درگذشت. برخی از آثار او عبارت اند از تراژدی های نقاش رسوایی خویش (۱۶۴۵)، شهردار ثالامه آ (۱۶۴۰)، پزشک شرافت خویش (۱۶۳۵)؛ نمایش نامۀ تاریخی شاهزادۀ ثابت قدم (۱۶۲۹)؛ و نمایش نامۀ جذاب بانوی خیالی (۱۶۲۹) که آن را در قالب کمدی دسیسه نوشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس