کالای خشک

کالاهای خشک ( به انگلیسی: Dry goods ) ، اصطلاحی تاریخی است که نوع خط تولیدی را که یک فروشگاه حمل می کند، توصیف می کند که بر اساس منطقه متفاوت است. این اصطلاح از تجارت نساجی می آید و به نظر می رسد مغازه ها با تجارت تجاری در سراسر امپراتوری بریتانیا ( و قلمروهای پیشین بریتانیا ) به عنوان وسیله ای برای رساندن آذوقه و کالاهای تولیدی به شهرک ها و خانه های دوردست گسترش یافته اند. از اواسط سدهٔ هجدهم، این فروشگاه ها با فروش لوازم و کالاهای نساجی به جوامع دوردست آغاز به کار کردند و بسیاری از محصولاتی را که حمل می کردند مطابق با نیازهای منطقه سفارشی کردند. این روند تا آغاز سدهٔ بیستم ادامه یافت. با افزایش فروشگاه های بزرگ و فروش کاتالوگ، کاهش فروشگاه های کالاهای خشک آغاز شد و این اصطلاح تا حد زیادی از کاربرد خارج شد. برخی از فروشگاه های کالاهای خشک به ویژه در پایان سدهٔ بیستم به فروشگاه های بزرگ تبدیل شدند.