کافی همدانی

لغت نامه دهخدا

کافی همدانی. [ ی ِ هََ م َ ] ( اِخ ) کافی ظفر همدانی از شاعران بزرگ ایران در عهد سلجوقیان است. عوفی نام او را در شمار شاعران آل سلجوق در عراق آورده و وی را از معاصران ملکشاه دانسته است اگرچه این ملکشاه را که کافی ظفر معاصر او بود ملکشاه بن آلب ارسلان ( 465-485 ) دانسته اند لیکن دلیلی در دست نیست که نتوانیم او را معین الدین ملکشاه بن محمودبن محمدبن ملکشاه ( 547-548 ) بدانیم و سبک کلام او هم که سبک پخته شاعران عراق در قرن ششم است تا حدی ما را بر آن میدارد که به حدس ثانوی متوجه باشیم. عوفی و هدایت اشعار اندک از او نقل کرده اند لیکن همان مایه شعر بر علو پایه او در سخنوری شاهدی صادق و بر لطافت طبع اودلیلی روشن است و از آنجمله این ابیات نقل میشود:
هنری باش و هرچه خواهی کن
نه بزرگی بمادر و پدر است
نافه مشک را ببین به مثل
کاین قیاس بدیع معتبر است.
من نصیب عیش دوش از عمر خود برداشتم
کز سمن بالین و از شمشاد بستر داشتم
ماه و مشک و نرگس و گلنار و سرو و سیم و گل
تا بهنگام سحرهر هفت در بر داشتم.
بتاریخ ادبیات ایران تألیف دکتر صفا ج 2 ص 598 مراجعه شود.

فرهنگ فارسی

کافی ظفر همدانی از شاعران بزرگ ایران در عهد سلجوقیان است

پیشنهاد کاربران

بپرس