کافوربیز

لغت نامه دهخدا

کافوربیز. ( نف مرکب ) کافور بیزنده. کافوربار.
- ابر کافوربیز ؛ ابری که برف بارد.

( صفت ) کافور بیزنده کافور بار . یا ابر کافور بیز . ابری که برف بارد .

۱. کافوربیزنده، کافوربار.
۲. [مجاز] بارندۀ برف: هوا کافوربیزی می نماید / هوای ما اگرسرد است شاید (نظامی۲: ۲۷۸ ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید