کافور مظفری. [ رِ م ُ ظَف ْ ف َ ] ( اِخ ) معروف به حریری که در سال 700 هَ.ق. رئیس بزرگان خدمه در مدینه شریفه بود. آثاری خوب از او بجا مانده از آنجمله مغاره ای است در باب السلام که به سال 706 هَ. ق. احداث کرده است. ( از الدررالکامنه ).
