می و عود و عنبر ز کافور خشک
هم از دیبه و فرش و دینار و مشک.
فردوسی.
می و عنبر و عود و کافور خشک هم از فرش دیبا و دینار و مشک.
اسدی.
|| کنایه از کاغذ : رفت به یک تاختن از حبشه تا به چین
داد به کافور خشک طبله ٔزر مشک تر.
( از مجموعه مترادفات ).
|| کنایه از روز : آهوی آتشین را چون بره در برافتد
کافور خشک گردد با مشک تر برابر.