کاغذ هوائی. [ غ َ ذِ هََ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کاغذی باشد که اکثر طفلان به ریسمان بسته به هوا سر دهند. ( آنندراج ). بادبادک : به باد رفته طفلی است گرد هستی من که نامه های مرا کاغذ هوائی کرد.
میرزا جلال اسیر.
زاهد ز خفت عقل خود رابرد به معراج گر ریسمان دهندش چون کاغذ هوائی.
مخلص کاشی.
فرهنگ فارسی
کاغذی است که اکثر طفلان بریسمان بسته به هوا سر دهند بادبادک