کاغذی مخصوص برای پاکیزه سازی شخص پس از تخلیه مدفوع در توالت یا آبریزگاه. این نوع کاغذ نخستین بار در ۱۸۵۷ توسط جوزف کایِرتی در امریکا اختراع شد. البته قبل از آن بشر در طول تاریخ از روش ها و مواد متفاوت دیگری استفاده می کرد، ازجمله برگ درخت، علف، سنگ و خاک و البته آب. بومیان جزایر هاوایی از صدف استفاده می کردند و اسکیموها در تابستان از خزه و در زمستان از یک مشت برف، رومیان باستان با اسفنج خود را پاکیزه می کردند، بعداً این اسفنج را در مخزن یا جوی آب می شستند. استفاده از مواد نرم تر مثل پشم و پارچه هم معمول بود. در خاورمیانه و هند غالباً از سنگ یا مشتی خاک استفاده می شد، سپس با آب خود را می شستند و با پارچۀ کتانی خشک می کردند. انتشار و رواج روزنامه در اروپا در قرن ۱۸ باعث شد که مردم از کاغذ روزنامه ها برای پاکیزه سازی خود استفاده کنند. سرانجام با ابداع کاغذ مخصوص توالت استفاده از مواد دیگر منسوخ شد و از رواج افتاد و امروزه در غرب و در بسیاری مناطق دیگر صرفاً از این نوع کاغذ استفاده می شود. ساخت کاغذ توالت همانند ساخت انواع دیگر کاغذ فرآیند صنعتی پیچیده ای است که از قطع درختان تا رسیدن به محصول نهایی یعنی «رول توالت» را دربرمی گیرد. پاکیزه سازی فضانوردان در فضا که در حالت بی وزنی به سر می برند شیوه های خاص دارد. نخست فضانوردان از پوشک استفاده می کردند و مواد دفعی به زمین برگردانده می شد. امروزه مواد دفعی فضانوردان توسط یک شیلنگ مکیده شده و در خلأ خشک می شود.
wikijoo: کاغذ_توالت