کاغاله

لغت نامه دهخدا

کاغاله. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) کاغله. رجوع به کاغله شود. کاچیره. عصفر. گل کاغاله. احریض. گل رنگ. بهرم. بهرمان. قرطم. گیاهی است که با گلش چیزها رنگ کنند. کافشه کاجیره را گویند و آن نوعی رستنی باشد که از گل آن چیزها رنگ کنند و از تخم آن روغن برآرند. ( برهان ).

فرهنگ عمید

=کاجیره

پیشنهاد کاربران

بپرس