کاظمه
فرهنگ اسم ها
معنی: فروخورنده خشم، بردبار، خاموش، ( مؤنث کاظم )
برچسب ها: اسم، اسم با ک، اسم دختر، اسم عربی، اسم مذهبی و قرآنی
لغت نامه دهخدا
کاظمة. [ ظِ م َ ] ( اِخ ) موضعی است به بادیه. ( منتهی الارب ). سرزمینی است کنار دریا در راه بحرین از بصره. بین آن و بصره دو منزل راه است. چاههای فراوان دارد و آب آن خوردنی است و چشمه های آن آشکار است و اکثر شاعران یاد آن کرده اند:
یا حبّذاالبرق من اکناف کاظمة
یسعی علی قصرات المرخ والعشر
ﷲ در بیوت کان یعشقها
قلبی و یالفها اِن طیبت بصر
فقدتها فقد ظمئآن ادواته
والقیظ یحذف وجه الارض بالشرر
امنیةالنفس ان تزداد ثانیه
وحالنا و الامانی حلوةالثمر.
( معجم البلدان ).
و «الخُرم » جبیلات بکاظمة و انوف جبال .( المعرب جوالیقی ص 131 ).
و مضی معه ناس من قیس فیهم الضحاک بن عبداﷲ و عبداﷲبن رزین ، حتی قدموالحجاز فنزل مکة فجعل راجز لعبداﷲبن عباس یسوق له فی الطریق و یقول :صبحت من کاظمةالقصرالخرب
مع ابن عباس بن عبدالمطلب.
( عقدالفرید ج 5 ص 116 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید