کاظم خراسانی

لغت نامه دهخدا

کاظم خراسانی. [ ظِ م ِ خ ُ ] ( اِخ ) ( آخوند ملا... ) آخوندملا محمد کاظم خراسانی عالم محقق و فاضل مدقق از اکابرعلمای امامیه که جامع علوم عقلیه و نقلیه بود و در سال 1255 هَ.ق. در طوس متولد گردید و در بیست و دو سالگی به تهران رفت و علوم عقلیه را از اکابر فن فراگرفت. سپس به نجف رفته و مدتی اندک در حوزه درس فقه و اصول شیخ مرتضی انصاری حاضر شد و پس از وفات او نزد میرزا محمد حسن شیرازی تلمذ نمود و پس از آنکه میرزای شیرازی به سامرا مهاجرت فرمود صاحب ترجمه بتدریس جمعی از طلاب دینیه اشتغال ورزید تا شماره حاضرین حوزه اش از هزار تن متجاوز گردید و صدو بیست تن از آن جمله مجتهد مسلم بودند و در اواخر آوازه اش عالمگیرو مسلم برنا و پیر و مرجع تقلید امامیه بود و به خلع محمد علی شاه قاجار و وجوب اتحاد مابین امت اسلامیه حکم قطعی داده و در نجف الاشرف سه مدرسه بنا نهاد و تألیفات منیفه او بدین شرح است : 1- الاجازه 2- الاجتهاد و التقلید. 3- التکملة للتبصره. 4- حاشیه بر اسفارملاصدرا. 5- حاشیه رسائل شیخ مرتضی انصاری. 6- حاشیه مکاسب شیخ. 7- القضاء والشهادات. 8- کفایةالاصول.
و اشهر آنها کتاب آخری است که در تمامی اقطار در نهایت اشتهار و از حال حیات خود مصنف تا حال چندین مرتبه چاپ شده و مرجع افاده و استفاده علمای دینیه و طلاب محصلین علوم شرعیه بوده و از منظم ترین کتب تدریسیه میباشد و شیخ علی قوچانی وشیخ محمد علی قمی و شیخ محمد حسین اصفهانی و شیخ عبدالحسین آل شیخ اسداﷲ و شیخ مهدی جرموقی و میرزا ابوالحسن مشکینی و حاج میرزا سید حسن رضوی قمی و دیگر اکابر وقت و فحول عصر شروح و حواشی بسیاری بر همین کتاب کفایةالاصول نوشته اند و صاحب ترجمه در روز سه شنبه بیستم ذیحجه 1329 هَ.ق. در نجف اشرف وفات کرد و در مقبره حاج میرزا حبیب اﷲ رشتی مدفون گردید. ( از ریحانة الادب ج 1 ص 16 ). و رجوع بتاریخ مشروطه ایران نوشته احمد کسروی چ چهارم ص 31، 33، 259 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس